21 de enero de 2014

Pero Gómeɀ Barroso


Tres Cantigas de Amigo


I

Amiga mía: yo os quiero contar
lo que ahora me ha dicho mi amigo:
que muere cuando él no está conmigo,
en mi belleza metido en pensar;
mas no pienso yo que si él pensara
en mí, que tanto sin mí morara
.

Ninguna cosa le creeré a quien
ya tanto tarda, Dios me dé perdón,
y dice que muere, y es la razón
que piensa en cómo Dios me hizo de bien;
mas no pienso yo que si él pensara
en mí, que tanto sin mí morara
.

Pues mucho esta vez tarda, os digo a vos
que poco a poco así se va perdiendo
de mí, y dice que yace muriendo,
pensando en qué hermosa me hizo Dios;
mas no pienso yo que si él pensara
en mí, que tanto sin mí morara
.

Y no sé por qué allá se quedara,
sin venir, si él de mí se acordara.



II

A mi amigo, que junto al Rey está,
quieren hacerle bien, mas yo sé ya
que nunca mayor bien él ha de hallar,
pues soy yo hermosa y gran bien él tendrá,
que estar conmigo cuanto quiera estar
.

Quiera el Rey ahora ya hacerle bien,
y cuanto él quisiera, tanto le den,
que nunca mayor bien él ha de hallar,
Dios me valga, que le valga un amén,
que estar conmigo cuanto quiera estar
.

Si no mora conmigo, denle en don
lo que él quisiera, Dios me dé perdón,
que nunca mayor bien él ha de hallar,
ni placer alguno en su corazón,
que estar conmigo cuanto quiera estar
.

Ni pesar, de los que en el mundo son,
tendrá si yo placer le puedo dar.



III

Diré la verdad, Dios me dé perdón:
a mi amigo, si él me quiere con bien
no se lo agradezco, sino que a quien
le agradezco es a Dios, de corazón,
que Él tan hermosa me hizo y me dio
todo cuanto bien pude pedir yo
.

Si él me quiere bien, cual dice querer,
hace lo justo, y yo, por así hacer,
no le agradezco, que he de agradecer
a Dios por siempre, cuanto he de poder,
que Él tan hermosa me hizo y me dio
todo cuanto bien pude pedir yo
.

Si él me quiere bien, no lo quiero mal,
ni tampoco nunca le agradecí,
nada, pues cuanto en el espejo vi
lo agradezco a Dios, y agradezco igual
que Él tan hermosa me hizo y me dio
todo cuanto bien pude pedir yo
.



Nota
Cantiga II: Se ha perdido parte del verso segundo de la primera estrofa. R. Cohen propone la reconstrucción [punhen de lhi fazer ben, mais] ben sei (‘tratan de hacerle bien, mas bien sé’).

Universo Cantigas. Pero Gomez Barroso
B. D. Lírica Profana Galego-Portuguesa. Pero Gomez Barroso
Real Academia de la Historia. Pero Gomes Barroso
Cantigas Medievais Galego Portuguesas. Pero Gomes Barroso
Rip Cohen, 500 Cantigas d’ Amigo: Edição Crítica / Critical Edition
Trad. E. Gutiérrez Miranda 2014




I

Amiga: quero vos eu ja dizer
o que mi disse o meu amigo:
que morre quando non é comigo,
cuidando sempre no meu parecer;
mais eu non cuido, se el cuidasse
en mí, que tanto sen mí morasse.

Nunca lhi ja creerei nulha ren,
pois tanto tarda, se Deus mi perdón,
e diz ca morre desto, ca d’ al non,
cuidand’ en quanto mi Deus fez de ben;
mais eu non cuido, se el cuidasse
en mí, que tanto sen mí morasse.

Porque tan muito tarda desta vez
seu pouc’ e pouco se vai perdendo
comig’, e diz el que jaz morrendo,
cuidand’ en quan fremosa me Deus fez;
mais eu non cuido, se el cuidasse
en mí, que tanto sen mí morasse.

E non sei ren por que el ficasse
que non venhesse, se lh’ eu nembrasse.


II

O meu amigo, que é con el-Rei,
[…] ben sei
ca nunca ben no mundo pod’ aver,
pois eu, fremosa, tan muito ben ei,
senón viver mig’ en quant’ eu viver.

Punh’ el-Rei ora de lhi fazer ben
e quanto x’ el quiser, tanto lhi den,
ca nunca ben no mundo pod’ aver,
se Deus mi valha, que lhi valha ren,
senón viver mig’ en quant’ eu viver.

Fáçanlh’ ora quant’ el quiser, e non
more comigo, se Deus mi perdón,
ca nunca ben no mundo pod’ aver,
nen gran prazer eno seu coraçón,
senón viver mig’ en quant’ eu viver.

Nen gran pesar quantos no mundo son
non lho farán, se lh’ eu fezer prazer.


III

Direi verdade, se Deus mi perdón:
o meu amigo, se mi quer gran ben
non lho gradesco, e, máis d’ outra ren,
gradesc’ a Deus eno meu coraçón
que m’ El fremosa fez tant’ e mi deu
tanto de ben quanto lhi pedí eu.

Se m’ el quer ben, como diz ca mi quer,
el faz guisad’, e eu, polo fazer,
non lho gradesco, e ei que gradecer
a Deus ja sempre, o máis que poder,
que m’ El fremosa fez tant’ e mi deu
tanto de ben quanto lhi pedí eu.

Se m’ el quer ben, non lho quer’ eu nen mal
nen ar ei ren que lhi gradesca i,
mas quant’ oj’ eu no meu espelho vi
gradesc’ a Deus muit’ e gradéscolh’ al:
que m’ El fremosa fez tant’ e mi deu
tanto de ben quanto lhi pedí eu.




☛ PyoZ ☚