Él era un alegre enamorado
con un nombre de árbol
y una voz verde de aurora de mañana verdegueada,
y altas flores finas llenas de llovizna.
Un día —lo sabéis ya— se le abrió en el pecho
una rosa morena.
Anclaron sus ojos en anchos ríos calmos
y sus manos
fueron hierbecilla fina o algo así.
Desde entonces ya no fue
más que un alegre poeta de su tierra.
Una voz de pradales y agua nueva.
Un senderillo de alisos y cucos de abril.
Una vidriera verde-rosa de amaneceres…
Alondra de altas tierras verdegueadas,
primavera de ríos,
mañanita de fuentes
y un dulce misterio de flauta y soto amigo.
☛ Aquilino Iglesia Alvariño, Luis Amado Carballo (publicacions.academia.gal, pdf, p. 55)
☛ Biografía de Aquilino Iglesia Alvariño (dbe.rah.es)
☛ L. Rodríguez Gómez. Lectura temática da poesía de Aquilino Iglesia Alvariño (poesiagalega.org)
Trad. E. Gutiérrez Miranda 2024
∼
Luis Amado Carballo
(Ed. X. Alonso Montero, 1986)
Él era un ledo namorado
con un nome de álbore
e unha voz verde aurora de mañá verdegada,
e altas froles finas cheas de orballo.
Un día —xa o sabedes— abríuselle no peito
unha rosa mourana.
Ancraron os seus ollos en anchos ríos quedos,
e as suas maus
foron herbiña fina ou algo así.
Desde entón xa non foi
máis que un ledo poeta da súa terra.
Unha voz de pradelas e auga nova.
Un carreiriño de ameneiros e cucos de abril.
Unha vidreira verde-rosa de menceres…
Laberca de altas terras verdegadas,
primaveira de ríos,
mañanciña de fontes
e un doce aquél de frauta e souto amigo.
Luis Amado Carballo
(Normas 1982)
El era un ledo namorado
cun nome de árbore
e unha voz verde aurora de mañá verdegada,
e altas flores finas cheas de orballo.
Un día —xa o sabedes— abríuselle no peito
unha rosa mourana.
Ancoraron os seus ollos en anchos ríos quedos,
e as súas mans
foron herbiña fina ou algo así.
Dende entón xa non foi
máis que un ledo poeta da súa terra.
Unha voz de pradelas e auga nova.
Un carreiriño de ameneiros e cucos de abril.
Unha vidreira verde-rosa de amenceres…
Laverca de altas terras verdegadas,
primavera de ríos,
mañanciña de fontes
e un doce aquel de frauta e souto amigo.
☛ PyoZ ☚